Vroeger was ik een klein, bang muisje. Ik liet mijn leven beheersen door angst. In mijn kinderjaren, als puber en ook als jonge volwassen vrouw was angst de overheersende factor bij alles wat ik deed. De drijvende kracht achter alles. Zonder dat ik me er bewust van was trouwens. Oké, ik besefte heus wel dat ik soms bang was. Maar dat angst zó alles bepalend was… dat zag ik niet.
In de ggz kreeg ik de diagnose Angststoornis NAO (niet anders omschreven).
Ik paste in geen enkel hokje. En geen enkele therapie hielp.
Uiteindelijk ben ik van al mijn angsten losgekomen. De sleutel tot zelfbevrijding heb ik zelf gevonden. Vandaag de dag ben ik een zelfbewuste vrouw die volop in het leven staat. Die zich niet laat leiden door angst of onzekerheid, maar die wéét waar ze voor staat. Die weet wat ze waard is en hoeveel ze kan betekenen voor anderen. Juist omdat ze zelf door diepe dalen gegaan is en daardoor anderen bij de hand kan nemen.