Vorige week had ik het al over overtuigingen. Dat die enorm bepalend zijn in ons doen en laten. Overtuigingen zijn niets meer of minder dan gedachten die je vaak hebt herhaald. Dat kunnen hele positieve gedachten zijn, zoals: “Ik ben mooi” of “Ik kan het!”. Daar word je doorgaans heel zelfverzekerd van 😊.
Meestal echter prenten we onszelf negatieve gedachten in, vanuit een bepaalde mate van onzekerheid, angst, teleurstelling, of welke andere onderliggende emotie dan ook. Iedereen heeft ze. Overtuigingen als: “Dat lukt me nooit”, of “Ik ben dom” kunnen je enorm klein houden. We noemen ze dan ook niet voor niets ‘beperkende overtuigingen’. Ze beperken je in je dagelijks leven. En ze beperken je om verder te groeien als mens; om te kunnen worden wie je werkelijk bent.
Angst van anderen
Negatieve, beperkende overtuigingen zijn vaak al ontstaan in je jeugd. Wat belangrijke anderen (vaak je ouders, zussen, broers, de juf, vriendjes of vriendinnetjes) tegen je zeiden slikte je als zoete koek. Stel dat je moeder heel voorzichtig en beschermend was en steeds tegen je zei: “Pas op!”. Dan was je zelf ook voortdurend op je hoede. Als ze je ook nog eens voortdurend waarschuwde voor de mogelijke gevaren in de grote boze buitenwereld, dan is het natuurlijk niet zo gek dat jij daardoor enorm angstig bent geworden. Precies, voor die grote boze buitenwereld.
In mijn geval was er iets dergelijks aan de hand. Onbewust heeft mijn moeder veel angst op me overgedragen. Mijn eigen verhaal heb ik op mijn website gedeeld, omdat ik openheid heel belangrijk vind. De reacties die ik daarop gekregen heb, waren vaak hartverwarmend, maar soms ook confronterend en schrijnend. Veel lezers en cliënten herkennen zich in mijn verhaal. Natuurlijk is ieder verhaal anders. Maar er zijn ook altijd overeenkomsten. Ja, die f* angst uiteraard. Maar vaak ook de negatieve, beperkende overtuigingen van belangrijke anderen, die later onze eigen beperkende overtuigingen werden.
Persoonlijkheid
Beperkende overtuigingen zijn vaak oorspronkelijk niet van onszelf. We hebben ze meegekregen als erfenis en onszelf ingeprent. Daardoor zijn ze deel van onze persoonlijkheid geworden. Maar zijn we dat echt? Zijn we echt minder waard dan anderen? Zijn we werkelijk dommer of onhandiger dan de mensen om ons heen? Nee. En als jij dit in twijfel trekt, dan weet je dus waar het aan ligt: het zijn je beperkende overtuigingen die jou aansturen.
Ik zal je wat vertellen. Ieder mens – jij ook – heeft onbegrensde mogelijkheden in zich. Mogelijk is dit (nu nog) ver van je bed, maar (hopelijk) vroeg of (misschien) laat zul ook jij die waarheid onderschrijven. Wanneer dat is, heb je zelf in de hand. Wanneer jij ervoor kiest om je angst de baas te worden, ga je dat ontdekken. Ik nodig je daartoe van harte uit.
