Teleurgesteld in de ggz

Afgelopen week kreeg ik weer verschillende mailtjes met een kritische toon. Daar houd ik van, dat vooropgesteld. Als ik zelf niet kritisch en assertief was geworden (en vooral zélf was gaan nadenken), had ik waarschijnlijk nu nog in de ggz rondgelopen.

Verdienmodel

Met een oud-collega had ik het wel eens over het “verdienmodel” van de ggz. Cliënten eerst bestempelen met een diagnose (die zooo vaak achteraf niet blijkt te kloppen!), om hen vervolgens ook zo te gaan behandelen, inclusief betutteling. Ondertussen gaan cliënten zich er naar gedragen, met alle schade van dien. Zeker als blijkt dat je diagnose toch niet klopte. Oeps, daar gaat je identiteit…

Of cliënten oplappen met kortdurende interventies, om ze vervolgens weer naar huis (lees: met een kluitje het riet in) te sturen.
Of mensen op een andere manier in hun patiëntrol te houden (pillen!), hun kwetsbaarheid blijven bevestigen, noem maar op.  Tja, dan wordt het een selffulfilling prophecy. Goed om al die goedbedoelende hulpverleners aan het werk te houden, maar of het echt helpend is voor cliënten? Meestal niet.

De weter en de niet-weter

De top-down werkwijze van de meeste “professionals” is in mijn optiek per definitie niet helpend. De arrogantie van de ‘weter’ (de hulpverlener; die heeft ervoor gestudeerd en weet wat goed voor jou is) tegenover de ‘niet-weter’ (de cliënt, die hulpbehoevend is en dus per definitie in een underdogpositie verkeert) domineert nog steeds de psychiatrie. En erger nog: omdat alom wordt aangenomen dat dáár de kennis zit, wordt de psychiatrie ook als primaire kennisbron beschouwd (bijvoorbeeld door de overheid en zorgverzekeraars) als het gaat om geestelijke gezondheid. Er zijn veranderingen, maar die gaan tergend langzaam. En ik kan het weten, want ik heb er jarenlang in gewerkt. Je raad het al, met heul veul ergernissen… Echte bottum-up innovaties (zoals de inzet van ervaringsdeskundigen) werden ingelijfd in het grote, logge ggz-systeem. Binnen no-time waren de meeste ervaringsdeskundigen halve hulpverleners (en goedkope krachten). Weg innovatie.

Terwijl jij uniek bent!

Ik ben ervan overtuigd dat iedereen zijn eigen oplossingen in zich draagt. En die zijn ook nog eens per persoon verschillend. Jij hebt immers een andere achtergrond dan wie-dan-ook. Jij komt uit een andere familie, hebt een andere geschiedenis, andere ervaringen. Daardoor heb je je eigen patronen ontwikkeld, en persoonlijke overtuigingen, kernwaarden en gevoelens. Ieder mens is uniek. Dus de trukendoos opentrekken voor iedereen met ‘soortgelijke problemen’ is onzinnig. Tenzij er natuurlijk wél naar de persoon in kwestie geluisterd wordt. En er wel aandacht is voor jouw specifieke situatie en behoeften. Maar meestal gebeurt dat niet – ook al zegt men van wel. Als ik daar destijds eerder achter gekomen was, had het me honderden ggz-uurtjes en kilo’s frustratie gescheeld. En wellicht had ik m’n leven dan ook veel eerder op de rails gehad.
Overigens is dit ook wat ik bij hon-der-den mensen (vaak ex-ggz-cliënten) om me heen heb gezien. Mijn ervaring is (helaas) niet uniek, en ik weet dat veel van mijn lezers dit ook herkennen.

Garantie voor herstel?

Even terug naar die kritische mailtjes. De strekking was vooral: hoe kan de BEZIELING-methode mij wél helpen? Vervolgens werden dan alle therapieën opgesomd die de persoon in kwestie al had ondergaan. En eerlijk, dat was niet mis. In alle gevallen meer dan 5 therapieën, in 1 geval zelfs meer dan 10. Logische vraag dus: “Hoe kun JIJ mij de garantie geven dat jij mij wel van mijn angst kan afhelpen?”
Eerlijk antwoord: 100% garantie is er nooit. En wel om de simpele reden dat jíj de oplossing zelf in je hebt!
Als jij bereid bent om jezelf open te stellen en je vooral niet te láten helpen, maar om zélf aan het roer te gaan staan (met mijn begeleiding uiteraard), dan is dat al een wereld van verschil. De aanname dat anderen jou van je angst kunnen afhelpen, is dus al per definitie verkeerd. Daarmee neem je namelijk niet zelf de leiding over je eigen leven. En mogelijk heb je dat al veel te lang gedaan, wees eens eerlijk…?!
Ja, jij kunt je angst de baas worden! Met de juiste mindset, en vanuit eigen verantwoordelijkheid. Sta je er dan (dus) alleen voor? Nee, integendeel! Je hebt anderen nodig. Maar wanneer je afhankelijk bent van anderen, gaat ‘t ‘m niet worden…

Voor iedereen die zich aangesproken voelt om te reageren of om met mij in gesprek te gaan – voel je vrij!

Je mag me mailen op info@jeangstdebaas.nl