Zonder dat ik het zelf door had, was ik jarenlang aan het overleven. Ik leefde niet echt. Ja, ik ademde – dag in dag uit – en ‘deed m’n ding’. Ik maakte mijn school af (vraag niet hóe), ging studeren (nog erger), kreeg zelfs een relatie. Trouwde, kreeg kinderen, werkte parttime; huisje boompje beestje. Dat was de buitenkant.
Wellicht dat ik vroeger wat onzeker overkwam, mensen zullen dat heus wel eens aan mij gemerkt hebben. Maar ik probéérde dat natuurlijk niet te tonen, ik wilde sterk zijn, meedoen in de samenleving; mijn plekje innemen. Daaraan ontleende ik een stuk erkenning. Ik had mijn rollen; als moeder, als echtgenote en als werkneemster. Ik deed wat men van mij verwachtte en paste in het maatschappelijke plaatje.
Angst
Maar diep van binnen voelde ik dat het niet klopte. De angst die ik vanuit mijn jeugd met me meedroeg, bleef me beperken. Ook al negeerde en onderdrukte ik hem, of had ik wel andere “maniertjes” om die angst niet te hoeven voelen. Maar op cruciale momenten – plop, daar wastie weer. Bijvoorbeeld als ik moest ‘presteren’, als anderen iets van mij verwachtten. En ook steeds vaker op onverwachte momenten. In situaties waarin er niets spannends te gebeuren stond, er niets van mij verwacht werd; wanneer er eigenlijk to-taal geen reden was om angstig te zijn. Dan greep ie me ineens naar de keel. Bonzend hart, klamme handen, vreselijk.
Ga je met zulke klachten (weer) naar de huisarts, dan zal die je A) verwijzen naar een psychoog, of naar de praktijkondersteuner die jou ‘met wat gesprekjes’ wel weer op de been denkt te krijgen en B) pillen voorschrijven, “pammetjes” bijvoorbeeld, om ‘zo nodig’ in te nemen. Of dat helpt? Jazeker, je wordt er rustiger van! Dat is fijn en ook nodig, al is het maar om weer even ‘op adem’ te komen en helder na te kunnen denken.
Vegetatieve staat
Maar helaas, helaas, hoe fijn (of op z’n minst ‘helpend’) die pillen ‘for the time being’ ook zijn, ze bieden geen oplossing. Ja, je kunt het er lang mee volhouden. Dat je chemische rotzooi in je lijf pompt zal je een rotzorg zijn, als je kampt met angst. Zolang je die angst maar niet hoeft te voelen … Al die jaren dat ik ‘aan de pillen’ zat, wist ik niet beter. Een soort acceptatie had zich van mij meester gemaakt: zó kan ik het volhouden. Tot het moment dat ik me pijnlijk bewust werd van mijn vegetatieve staat. Ik leefde niet echt. Ik over-leefde.
Is dit ons “lot” als mens: om te overleven? Ik geloofde van niet. Voor mezelf niet, voor niemand niet. Nu, jaren later, heb ik mijn ervaring doorontwikkeld tot een programma, waarmee je je angst de baas kunt worden. En “Je Angst de Baas” is niet alleen gebaseerd op mijn eigen ervaringen, maar ook op die van hon-der-den andere mensen die ik de afgelopen vijftien jaar heb gecoacht en ondersteund. Die meestal al wel eerder hulp hadden gehad, maar na verloop van tijd toch weer ‘terug bij af’ waren. Of die volledig waren vastgelopen in de reguliere hulpverlening.
In het programma “Je Angst de Baas” werk je met een 10-stappenplan op basis van de BEZIELING-methode. Een methode die verder gaat dan bijvoorbeeld cognitieve gedragstherapie (CGT). Simpelweg omdat hij gebaseerd is op een holistische visie. Je bent als mens namelijk méér dan alleen je cognities; je ratio.
In mijn gratis e-book lees je daar meer over. Je vindt daarin ook praktische adviezen voor momenten waarop je je angstig voelt. Of om die angst juist te voorkómen.
Download hieronder mijn e-book!
