Je hebt altijd een keuze

Iemand vertelde mij vroeger eens dat het mijn eigen schuld was dat ik in de shit was geraakt. Dat ik depressief was geworden, een eetstoornis had ontwikkeld en enorm angstig was. Niet dat hij dat op die manier – zo keihard – tegen mij zei hoor. Maar daar kwam het wel op neer. Het raakte me natuurlijk, ik voelde me enorm gekwetst. Zijn uitspraken maakten me ook vreselijk boos. Natuurlijk had ik daar niet zelf voor gekozen… alsof iemand ooit ervoor kiest om meer dood dan levend te zijn! Alsof je jezelf voor de  lol opsluit omdat je niet onder de mensen durft te komen, laat staan om mensen aan te spreken. Alsof je het leuk vindt om je dagen ofwel hongerig, danwel vretend en kotsend door te brengen. Alsof je ervoor kiest om alles om je heen pikzwart te zien, niet meer wetend waar je moet  blijven van ellende.

Laat ik voorop stellen: ik ben het nog steeds niet met zijn boute uitspraken eens. Toch heeft ie me destijds wel aan het denken gezet. Als dát dan het nut is geweest van zijn beschuldigingen, dan ben ik hem daarvoor nog steeds heel erg dankbaar. 😊
Ik kreeg inzicht in een ‘breder kijken en denken’. En dat was nuttig, want (misschien herken je dat wel) als je veel last hebt van angst, zit je ook heel erg in jezelf opgesloten. En wordt je denkwereldje ook heel klein. Waardoor je ook weer heel smal gaat redeneren. Je zit immers in een overlevingsmodus..

Negatieve flow

Niemand kiest voor ellende. En tegelijkertijd trek je het vaak wel aan. Dat lijkt heel tegenstrijdig en sec gezien is het dat natuurlijk ook. Ik ga het proberen uit te leggen.
Je negatieve gedachten (vaak vanuit die overlevingsmodus, waarin je mensen of dingen probeert te vermijden) gaan gepaard met negatieve gevoelens en emoties: angst, somberheid, boosheid. Je gedachten beïnvloeden dus hoe je je voelt. Andersom beïnvloeden je gevoelens ook weer je gedachten. Immers, het gaat je niet lukken om aan iets heel leuks te denken wanneer je je angstig of depressief voelt.
Doordat je gedachten veelal automatisch worden aangestuurd, houd je dus – onbewust weliswaar – dat patroon in stand. Je hebt negatieve gedachten, je voelt je k*t. En je voelt je k*t, waardoor je gedachten negatief blijven.

Wanneer je te lang in zo’n negatieve flow blijft hangen, raak je er als het ware in verstrikt. Je kunt haast niet meer anders. Het gaat zó automatisch, dat je er verslaafd aan bent geworden. Verslaafd? Ja, verslaafd. Op celniveau werkt dat namelijk zo. Je lichaam maakt geen onderscheid tussen een echte (lees: maatschappelijk erkende) verslaving en een verslaving als deze. En natuurlijk wil je – vanuit je bewustzijn – dit helemaal niet. Maar je onderbewustzijn kán niet anders meer.
Een vervelende bijkomstigheid is ook nog dat je – doordat je in dat negatieve patroon blijft hangen – negativiteit van buitenaf aantrekt. Noem het negatieve energie. Je ben verstrikt geraakt in een negatieve vicieuze cirkel.

Uitweg

Dit klinkt allemaal heel zwaar. Je zou er moedeloos van worden en denken dat het dus vrijwel onmogelijk is om hieruit te ontsnappen. Maar dat is dus absoluut niet waar! Je kunt hier wel degelijk uit komen. Bovendien: als ik het kan, kun jij het ook. Dat begint bij een keuze. Een hele bewuste keuze, om er voor eens en altijd mee af te rekenen.

Als jij die keuze wilt maken, nodig ik je uit om contact met me op te nemen. Zodat we samen – geheel vrijblijvend – kunnen kijken of het programma voor jou gaat werken. Neem contact met me op via deze pagina of stuur me een mailtje via info@jeangstdebaas.nl