Als je, net als ik, bekend met angst, dan is de wereld er het afgelopen halfjaar niet leuker op geworden. Voor niemand niet natuurlijk. Maar als je ook nog eens kampt met angst, dan is dit wel een flinke extra uitdaging.
Ook mij bekruipt nog wel eens een unheimisch gevoel, wanneer ik de wereld aanschouw zoals ie nu is. Als ik bussen of treinen vol mondkapjes zie. Nodig en verplicht natuurlijk, zo is het gewoon. Maar tegelijkertijd ook gebaseerd op angst… Of als iemand lichtjes hoest en omstanders hem verschrikt en zelfs angstig aankijken. Zo kan ik nog wel even doorgaan met voorbeelden. Het binnendringen van je ‘personal space’ in de supermarkt, de media die stijgende besmettingscijfers verkondigen, de borden met ‘afstand houden’ die werkelijk o-ver-al staan.
Konden we maar weer terug naar de wereld van vóór corona. Maar we hebben het ermee te doen. Just deal with it…. Tja. Da’s makkelijker gezegd dan gedaan. Want angst is vaak zo ongrijpbaar, dat het je soms gewoonweg overvalt. Je hebt er geen grip op. En corona is dat ook. Je ziet het niet, het kan overal zijn. Je kunt al besmet zijn voor je het weet, en het doorgeven aan je geliefden zonder dat je er erg in hebt. Zo beangstigend, zo bedreigend…
En toch, het kan wél. Je kunt je angst de baas worden. Zelfs van deze ongrijpbare angst kun je af komen. En ik kan je daar bij helpen. Want ik weet wat angst is, en wat het met je kan doen. Hoe het je leven kan ruïneren. Hoe klein je erdoor kunt worden. Hoe diep je in de put kunt zitten, uitzichtloos als alles lijkt. I’ve been there too.
Maar: hoe diep je ook zit, realiseer je dat er altijd mensen zijn die weten waar je doorheen gaat. Die dit pad door de duisternis ook kennen. En die erdoorheen gekomen zijn. Die aan het eind van die donkere tunnel weer licht zagen. En die nu oprecht kunnen zeggen, dat die tunnel niet voor niets is geweest. Want of je het gelooft of niet, angst heeft een reden. Niets is voor niets; zelfs angst niet. En misschien maakt het je wel boos, als ik dit zeg. Of raak je erdoor gefrustreerd, en denk je ‘wat heb ik daaraan’. Nou, dat zal ik je vertellen.
Juist omdat angst niet voor niets is, en het dus een reden heeft, kun je er ook wat aan doen. En dan bedoel ik: er écht iets aan doen. Dus niet een beetje therapie, een paar gesprekken, wat tips en overlevingsstrategieën, en hoppa – weer doorgaan. Om na enige tijd te merken dat je weer terug bij af bent. Nee, dat is niet wat ik bedoel.
Je kunt je angst de baas worden. Door de diepte in te gaan. Door op diepere lagen je angst te ontmoeten en te lijf te gaan. Ik ben daar ook geweest, heb dat ook gedaan. En ik heb al veel anderen ermee kunnen helpen. Juist omdat ik weet wat angst is en hoe het voelt. En omdat ik de hel ken, waar je doorheen gaat. Juist daarom kan ik anderen daar zo goed mee helpen. Ik heb de ervaring. En ik heb de kennis. Ik weet wat werkt.
