Als je niet in het bezit bent van een QR-code, dan ervaar je daar de gevolgen van. De Nederlandse horeca voert braaf het opgelegde beleid uit. Geen code? Jammer dan! Daar kun je van alles van vinden. Oneerlijk, discriminerend, of juist volledig terecht. Van die discussie blijven we maar even weg, vind je niet? Wat wel interessant is, is hoe jij daarmee omgaat. In dit voorbeeld: wat doe je, als je lekker op een terrasje zit, ineens nodig moet plassen en je de toegang geweigerd wordt tot de wc?
Ik ga je geen antwoord geven op deze vraag – mag je lekker zelf over nadenken. Mogelijk roept het allerlei emoties en gevoelens in je op. Gevoelens van uitsluiting, van eenzaamheid, van onbegrepen worden. Of gevoelens van enorme boosheid, frustratie, angst of verdriet. Waar je ook weer bij stil mag staan: wat zeggen die gevoelens jou? En vooral: wat brengen ze jou?
Voortdurende weerstand
Het zijn niet de problemen die ons leven zo moeilijk maken, maar de manier waarop we met die problemen omgaan. Oftewel: we maken het onszelf vaak enorm moeilijk. Onbewust kiezen we er vaak voor om te (blijven) focussen op onze problemen. Dat kan ook je angststoornis zijn, of alles wat met je angst samenhangt. Het zijn juist díe dingen in je leven, die je níet wilt. Die moeten weg. Opgelost worden. En dus zet je al je energie op het tegengaan van die problemen. Je gaat in verzet. Je ervaart voortdurende weerstand. Eigenlijk ben je zelf één en al weerstand.
En dát is dus precies waarom het niet werkt. Waardoor je in feite in een vicieuze cirkel blijft ronddraaien. En je problemen dus ook niet opgelost worden.
Zelf ben ik jarenlang in deze valkuil blijven trappen. Ja-ren-lang. En ik zie zoveel mensen om me heen dat ook doen. Begrijpelijk… omdat het vanuit ons simplistische, menselijke brein zo logisch lijkt, ga je de strijd aan. En het ergste is nog, dat dit in de “professionele” hulpverlening veelal ook gebeurt. Het is de normale gang van zaken, de reguliere aanpak. Zo doen we dat met z’n allen. Zie ook mijn blog over “het grote hypnoseveld”.
