Vandaag is een speciale dag. Voor mij tenminste, en daarom wil ik ‘m voor jou ook graag speciaal maken. Eigenlijk gaat het om iets heel persoonlijks; vandaag is namelijk mijn trouwdag. Vier jaar geleden ben ik voor de tweede keer getrouwd, na een eerder mislukt huwelijk. Mislukt…. tja. Mijn eerste huwelijk was niet meer te redden, en wanneer er alleen nog maar sprake is van negatieve energie, verbaal (en helaas soms ook fysiek) geweld, drank- en drugsgebruik en weigering van hulp… en er zodoende een uitzichtloze situatie ontstaat, dan is scheiden de beste keuze.
Mijn eerste huwelijk was dus mislukt, maar mijn leven zeker niet. Sterker nog: ik heb van al die ellende onwijs veel geleerd. Over mezelf, en over mijn eigen angsten. De (noodzakelijke) keuze die ik destijds moest maken – ook en vooral in het belang van mijn kinderen – heeft een evenwichtig mens van mij gemaakt. Mijn leven is er in alle opzichten beter op geworden. Ook al kon ik dat destijds nog niet bedenken… want natuurlijk speelde er ook angst mee, juist óm te gaan scheiden. Dat betekende immers onzekerheid. But i did it.
Het maken van een definitieve keuze
Het wagen van die sprong in het diepe
Het nemen van een radicaal besluit
Soms weet je, en voel je aan alles, dat je iets moet doen. Dat je die radicale keuze moet maken.
En toch doe je het niet. Inderdaad, uit angst. En dus blijft alles bij het oude. Met alle ellende van dien.
