Een paar maanden geleden ontmoette ik een hele wijze man. Hij vertelde mij een prachtig verhaal, dat me sindsdien niet meer losliet. Het is het verhaal van Avalon. Ik ga het je (in het kort 😊) vertellen. Er zit een dieperliggende boodschap in, die zó waar is! Ik hoop dat je hem kunt pakken, want het bevat de kern van de oplossing van jouw angst.

Ergens, ver weg, ligt een magisch eiland: Avalon. Waarom magisch? Avalon  ligt verborgen achter ondoordringbare nevelen. Je kunt het eiland alleen vinden als de nevelen zijn opgetrokken. Maar de nevelen trekken pas op als je gelooft dat het eiland bestaat.

 

Avalon staat symbool voor een andere wereld, die áchter de wereld ligt die je met je ogen kan zien. Het is een wereld die je je misschien nog herinnert van heel vroeger, als klein kind, toen je nog onbevangen was en durfde te vertrouwen op de mensen van wie je afhankelijk was. Toen je nog in verbinding stond met je onschuld en fantasie, en vrijelijk geloofde in onvoorwaardelijke liefde.

 

Maar toen kwamen de nevelen, die het eiland verhulden. Je geloofde er simpelweg niet meer in. Je durfde niet meer echt lief te hebben en te vertrouwen op andere mensen. Die mooie wereld, dat schitterende eiland Avalon. Doordrongen van liefde, hoop en vertrouwen.

Bestaat Avalon echt?

Dat ligt eraan. Als jij gelooft dat Avalon bestaat, dan bestaat het ook. Want wat jij gelooft, dat is er ook. Maar evengoed: als jij er níet in gelooft, dan is het er óók. Want de waarheid houdt niet op de waarheid te zijn als jij er geen rekening meer mee wenst te houden. Hoogstens hul je de waarheid in nevelen of omgeef je haar door een mentale mist. Voor jou, jouw gedachten, jouw overtuigingen, bestaat Avalon dan niet meer.

In onze latere jeugd zijn we gestopt met geloven in de echte waarheid. De volwassenen leerden ons dat dat onzin was. We werden, net als zij, teleurgesteld, en leerden dat we mensen niet altijd konden vertrouwen. We leerden dat de wereld bedreigend is, dat we moeten wedijveren voor liefde en aandacht. Dat we moeten overleven. Dat boosheid, verdriet en angst emoties zijn die veel “logischer” zijn dan liefde. En dus zijn we gestopt met geloven in de waarheid van Avalon.

 

Maar: de waarheid van Avalon is er dus nog steeds. Hij is – ook voor jou – niet voor altijd verdwenen. Want dit is de crux: je kunt altijd zélf kiezen hoe je wilt waarnemen. De nevelen trekken op wanneer jij gelooft dat Avalon; dat liefde bestaat. Ga aan het stuur van je eigen leven staan. Pak de regie, en laat je niet meer afhankelijk zijn van wat anderen willen of vinden.

 

Tegenover boosheid, angst, teleurstelling, haat, verdriet en jaloezie staat liefde.

 

Een omslag in je waarneming.

Het optrekken van de mist.

Een terugkeer naar liefde.