Een maand geleden schreef ik een blog over de vraag: “Welk advies geef jij je jongere zelf?’ En dat naar aanleiding van een theezakje 😉
Over hoe je gevoelens als spijt, boosheid en angst kunt omzetten in positievere varianten. Nou is dat meestal natuurlijk niet ‘even aan een knop draaien’.
Maar er zit wel een belangrijke fundamentele les in… je vindt die blog hier.
Een vraag die er een beetje op lijkt, is de volgende:
“Wanneer je op je sterfbed ligt en terugkijkt op je leven, waar kijk je dan op terug?”
Zo’n vraag kan je leven transformeren. Waarom? Het zorgt voor bewustwording. Misschien ben je aan het eind van je leven blij met het leven dat je gehad hebt. Probeer het je maar eens voor te stellen. Terugkijkend op wat je gedaan hebt, de keuzes die je gemaakt hebt – of juist niet. Maar mogelijk voel je dan ook spijt. Want je had ook veel dingen graag anders gedaan, gehad, gezien. Je wordt geconfronteerd met verlies. Verlies van al die dingen, die je NIET gehad hebt of NIET beleefd hebt. Al die leuke dingen die je NIET gedaan hebt, omdat je gevangen zat in een web van angst. De vrienden die je daardoor verloren bent. Of de vriendschappen die je daardoor juist niet bent aangegaan. De reizen die je niet gemaakt hebt, terwijl je zo graag meer van de wereld had willen zien. De fijne relatie die je nooit gehad hebt. Je kinderwens die nooit vervuld werd.
